بسم الله الرحمن الرحیم

سیره عملی حضرت محمد صل الله علیه و آله

حضرت در کنار سفره همانند بنده متواضع می نشست، و سنگینی خود را بر روی ران چپ می افکند. هرگاه در حال صرف غذا بود، تکیه نمی داد. با نام و یاد خدا شروع می کرد، بین دو لقمه خدا را یاد می کرد و سپاس می گفت.  وقتی غذا تناول می فرمود، نام خدا را می برد و حمد سپاس خدا را بین دو لقمه به جا می آورد.

ان نکات حاکی از توجه به ولی نعمت و یاد و نام خدای سبحان می باشد. او هیچ گاه زیاده روی در تناول غذا نداشت. وقتی بر طعامی دست می نهاد، می فرمود:

« به نام خدا، خدایا؛ بر ما مبارک قرار ده.»  او هیچ غذایی را بد نمی شمرد، اگر میل داشت، تناول می کرد و اگر به طعامی تمایل نداشت، آن را ترک می کرد. حضرت تنها غذا نمی خورد، دوست داشت دسته جمعی باشد:  « بهترین طعام برای او طعام دسته جمعی بود.»  در هنگام غذا از همه زودتر شروع می کرد و آخر از همه دست می کشید، تا دیگران در غذا خوردن شرم نکنند و گرسنه برنخیزند. از جلو خودش غذا می خورد، غذای داغ نمی خورد، و غذای او بسیار ساده، مانند نان جو بود. هرگز نان گندم نخورد، و به غذای ساده پر انرژی مانند رطب علاقه داشت.

120 درس زندگی از سیره عملی پیامبر اکرم، ص 18-17 به نقل از بحار الانوار، ج16، ص236تا246